MC-ASOM

Toespraak John Visser, vz. MC ASOM

Goede morgen Hanneke, Harmke, Maarten, familieleden, vrienden en vriendinnen van Herman.

Voor degenen die mij niet kennen: ik ben John Visser, bestuurslid van Motorclub ASOM. Deze vereniging is in het bezit van een prachtig clubhuis in Zevenaar waar jullie, na deze plechtigheid, verwacht worden om afscheid te nemen van Herman en om ook nog even wat na te borrelen.
Herman is in januari 1972, enige maanden na de oprichting van ASOM, lid geworden van onze motorclub. Herman en Hanneke waren toen net verhuisd vanuit Heino naar Zevenaar.
Voordat Herman en Hanneke lid werden van onze vereniging was Herman lid van MC ZEO uit Zwolle. Hij was toen in het bezit van een 50 cc Kreidler motorfietsje, waarmee hij regelmatig op en neer reed van Heino naar Schaffhausen in Zwitserland en v.v. Hij liep daar stage i.v.m. zijn diploma meester uurwerkmaker. Tegenwoordig is het met onze comfortabele en snelle motorfietsen een makkie om over het uitgebreide netwerk aan Autobahnen naar Zwitserland te rijden. Toendertijd moet het op zo’n opgevoerde bromfiets toch steeds een “heel lange zit” zijn geweest en behoorlijk afzien ook. Dit getuigt in mijn ogen toch van veel liefde voor de motorfiets en bij Herman is dat nooit meer overgegaan.
In Zevenaar werd de Kreidler al snel omgeruild voor een BMW. De eerste was nog een 250 cc ééncilinder versie, maar gaandeweg werd de cilinderinhoud van de opvolgende motoren steeds groter en namen de pk’s ook flink toe. Herman was ook verslaafd aan het merk BMW. Zowel een motorfiets als een auto van dit merk hadden zijn sterke voorkeur. Hij was zelfs ook jaren lang lid van de BMW club Nederland. Ik vraag me dan ook of wat zijn reactie was toen Hanneke een Honda motorfiets kocht!
Herman was vaak aanwezig op onze jaarvergaderingen en daar leverde hij een goede, soms stevige, bijdrage aan de verschillende discussies die er gevoerd werden. Zijn contacten binnen de Zevenaarse politiek heeft ASOM de nodige voordelen opgeleverd. Mede door zijn vasthoudendheid en relaties hebben wij het stuk grond voor ons clubhuis voor “weinig” in ons bezit gekregen. Toen de OZB voor ons clubhuis enige jaren geleden flink verhoogd werd, is door zijn bemoeienis de categorie waarin ons gebouw was ingedeeld aangepast. Vervolgens kon de belasting aanzienlijk worden verlaagd en dit alles natuurlijk wel geheel volgens de regels.
De beheersing van zijn motoren heeft menigeen verbaasd: onder de moeilijkste omstandigheden had hij de machine volledig onder controle. In zijn diensttijd was Herman motor ordonnans geweest en daar heeft hij de nodige kennis en ervaring opgedaan, die hij nooit meer verleerd is. Tijdens de behendigheidswedstrijden van onze motorclub in vroegere jaren stak hij dan ook altijd met kop en schouders boven de andere deelnemers uit. Hij kon zijn BMW op een vierkante meter omdraaien zonder zijn voeten aan de grond te zetten. Het was dan net of hij een dansje met zijn motor deed.
Herman was ook liefhebber van tourritten door de Alpen. Verschillende malen is hij dan ook met andere clubleden daar naar toe afgereisd. In de bergen demonstreerde hij ook menigmaal hoe hij zijn motor beheerste, maar één keer ging het flink mis. In een linkerbocht knalde hij met zijn BMW door een moment van onoplettendheid frontaal op een tegemoetkomende bus. Ik zag in mijn motorspiegel hoe hij over de weg rolde en vreesde het ergste. Uiteindelijk bleek het mee te vallen: Herman vertoonde de andere dag wel verschillende blauwe plekken en hij was nog wat stijfjes, maar niets ernstigs.

De bus had een flink gat in de polyester carrosserie en de BMW reed, na wat kunst en vliegwerk, aan het eind van de volgende dag al weer. Mede dankzij de eigenaar van de motorzaak waar de BMW naartoe was afgesleept. Deze eigenaar was, tot ons geluk, een groot liefhebber van de R90 S modellen waar Herman toen op reed. Hij improviseerde er flink op los om de motor weer aan de praat te krijgen en dat lukte ook nog.

Tijdens een ander tripje in de Dolomieten hoorde Herman bij het vooruit rijdende groepje. Ik zelf hoorde bij de achterblijvers en zag Herman in de verte rijden op een grotendeels onbegroeide, bochtenrijke berghelling. De ene na de andere haarspeldbocht werd door hem op behoorlijke snelheid genomen. Vanaf een grote afstand een prachtig schouwspel! Plotseling zag ik iets vreemds: Hermans’ rijrichting was aanvankelijk van links naar rechts en in een spilt of a second leek hij ineens van rechts naar links te rijden. Een paar seconden later leek hij weer omgedraaid te zijn. Het zag eruit alsof dat zich ook nog allemaal op hetzelfde stukje wegvak afspeelde. Ik snapte er niets van en nam aan dat ik het allemaal niet zo goed gezien had. Tijdens het avondeten bleek ik het toch goed waargenomen te hebben. Wat was er gebeurd?? Herman had onbedoeld een 180 graden slip gemaakt en had vervolgens, maar nu met opzet, nog een 180 graden slip gemaakt, waardoor hij weer de juiste richting opreed. Dat alles zonder te vallen. En hij vertelde over dit voorval alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld was.
Herman had ook iets met motorclubs. Na zijn lidmaatschap bij ZEO kwam hij, zoals al gezegd, bij ASOM terecht. Toen hij een aantal jaren in Galder bij Breda woonde spande hij zich in voor de oprichting van een nieuwe motorclub: MC Jarno. Maar hij bleef door de jaren heen steeds lid van ASOM. Ook voor de KNMV heeft hij zich zeer verdienstelijk gemaakt: hij is jaren Keurmeester voor motoren bij wedstrijden geweest.
We verliezen als vereniging in Herman een fijne motorvriend en een trouw clublid. Ik zelf zal nog vaak terugdenken aan de prachtige avontuurlijke motorvakanties met hem in de Alpen.
Wij wensen Hanneke en de kinderen veel sterkte toe met het verlies van onze motorvriend.
MC ASOM
John Visser
8 September 2022

Een goedendag Hanneke, Harmke en Maarten,                                                                                         Zevenaar, 22 September 2022

Het is alweer twee weken geleden dat de crematie van Herman heeft plaats gevonden, lijkt ons dat hopelijk de ergste drukte een beetje voorbij zal zijn.
Ik moet me bij jullie verontschuldigen dat ik niet aan de motorescorte heb kunnen deelnemen, net zomin als ik bij de plechtigheid kon zijn. Reden is dat mijn lijf het de laatste maanden nogal laat afweten door min of min constant zuurstofgebrek en dat zorgt ervoor dat mijn actieradius circa 10 stappen bedraagt….

Maar mijn geest doet het nog prima en vertelt mij hoezeer ik Herman mis, en met mij veel motorvrienden van het eerste uur. Mijn herinnering gaat naar allerlei momenten uit waarop we samen leuke avonturen hebben meegemaakt. Vooral de keer dat Herman bij mij in het zijspan zat en we op de Duitse Autobahn allerhande manoeuvres moesten uithalen om heelhuids aan moeilijke omstandigheden het hoofd te bieden.
Herman in paniek? Niks ervan, hij schatte de situatie heel correct in en deed wat we beiden moesten doen.
Ik herinner me ook de keer dat we ons aan het voorbereiden waren voor de ASOM-Rally en Herman aankondigde zijn “Geheime Wapen” in te zullen zetten. Wij natuurlijk heftig nieuwsgierig wat dat dan wel zou wezen. Een of andere slimme modificatie aan zijn fraaie BMW?  Een of andere bijzonder hulpstuk? Nee, niks daarvan, hij was van plan om zoon Maarten mee te nemen…. Ik denk dat ze samen derde zijn geworden.
We hebben op de juiste momenten het een en ander voor elkaar betekend.
Herman met zijn precisie en “horlogemakers blik” en ik met ruim voldoende materiaal om ook anderen daarvan mee te kunnen laten profiteren. En hoe Herman het toch voor elkaar kreeg om de snelheidsmeter van mijn Alfa-Romeo zijspan weer helemaal bij de les te krijgen. Heel bijzonder.

Als motorvrienden van het eerste uur raakten we nauwelijks uitgepraat over wat ons beiden zo boeide. Ik kan me ook niet herinneren dat hij er ooit een keer onvrijwillig is afgestapt, als je begrijpt wat ik bedoel. Hij bezat de feilloos werkende gave om met zijn motor allerhande escapades uit te halen en dan er nog keurig op te blijven zitten. En dat lukt lang niet iedereen…
   
Hanneke, ik wil graag afsluiten met een heel fraaie zin die ik vorige week in de krant heb gelezen naar aanleiding van het overlijden van Queen Elisabeth :
“We beloven het gat wat achterblijft na het overlijden van Herman op te vullen met onze warme gevoelens en aandenkens aan een uniek en dierbaar mens die hij voor ons heeft mogen zijn, zowel voor ons privé als wel als lid van motorclub ASOM”.

Ontvang de hartelijke groeten van
Peter en Mieke van Ek
Altbroek 36,   6903WN Zevenaar
Email : pj.vanek@hccnet.nl
0316 – 526875